سند 25 ساله و توازن بین شرق و غرب

با توجه به ترکیب این عوامل و فشارهای مختلف ، بایدن به این نتیجه رسید که با حفظ تحریم ها و فشارها امتیازاتی از ایران می گیرد. با این وجود اخیراً مشخص شده است که سند جامعی در زمینه همکاری ایران و چین در تهران امضا شده است. این امر ایالات متحده را به ارائه پیشنهادهای جدید سوق داده است. واشنگتن هرگز تصور نمی کرد که چین بدین ترتیب جایگزین ایالات متحده و غرب شود. اگر این اتفاق بیفتد و آنها جلو نروند ، رنج خواهند برد. با این حال ، تفسیری وجود دارد که چینی ها درگیری ندارند ، خود را برای ایران به چالش نمی کشند و در نتیجه بدنبال درگیری سیاسی یا حتی نظامی نیستند.

در تمام این تفاسیر ، آمریکایی ها نمی خواهند ایران را از دست بدهند ، بنابراین آنها تلاش می کنند تلاش خود را برای یافتن راه حل افزایش دهند. درخواست ایران این بود که ایالات متحده فوراً تحریم ها را لغو کرده و به شورای امنیت سازمان ملل بپیوندد تا ایران بتواند تعهدات خود را از سر بگیرد. مشکلاتی که به دلیل روش های جایگزین و توافق نامه های طرفین ، ممکن است به صورت مرحله ای ایجاد شود. در آن زمان ، ایالات متحده اقداماتی مانند رفع محدودیت در حرکت دیپلمات های ایرانی و پس گرفتن نامه اسنپ بک کاملاً فاقد اعتبار را انجام داد. با این حال ، اگر این نامه در شورای امنیت باقی می ماند ، تحت شرایط خاص می توانست از آن به شیوه دیگری استفاده شود. اگر امکان مذاکره بین ایران و ایالات متحده به صورت 1 5 وجود دارد ، لازم به ذکر است که یکی از مواردی که باید مورد توجه قرار گیرد ، مسئله حل اختلاف یا سازوکارهای محرک است. مسئله ای که در صورت اختلاف اندک می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

در هر صورت ، با توجه به تحولات اخیر ، آمریکایی ها از مکانیزمی گام به گام برای ارائه پیشنهادات به ایران استفاده می کنند و به دنبال عقب نشینی از مواضع قبلی خود هستند. به عنوان یک قاعده کلی ، بهتر است برای حفظ تعادل روابط شرق و غرب ، پیشنهادهای منطقی ایران را مورد بررسی و پذیرش قرار دهیم. سندی که بین ایران و چین امضا شد ، در واقع نقشه راهی برای پنج سال همکاری گسترده در زمینه های مختلف بود. بنابراین ، اگر لازم باشد توافق نامه های فردی بین طرفین امضا شود و ایران در این زمینه صریح باشد و از طریق رقابت بتوان از شرایط استفاده کرد ، مسلماً چین را وادار می کند که از توانایی های خود بهتر استفاده کند و هیچ کاری انجام ندهد. طرف های دیگر آن را هدایت می کنند. در این صورت ایران از یک مزیت کامل برخوردار است و می تواند با روش متعادل و منصفانه تری قرارداد را امضا کند.

310311